شباهت حضرت مهدی (ع )و حضرت یعقوب (ع)

خداوند پس از مدتی طولانی پراکندگی حضرت یعقوب علیه السلام را جمع فرمود و فراهم آورد. همچنین پس از مدتی طولانی تر پراکندگی و پریشانی حضرت مهدی (ع) را نیز جمع خواهد ساخت.
حضرت یعقوب (ع) آنقدر برای حضرت یوسف گریست که چشمهایش از اندوه سفید شد در حالی که خشم خود را فرو می برد.1 حضرت قائم (ع) نیز برای جدش امام حسین (ع) گریسته و می گرید چنانچه در زیارت ناحیه مقدسه می فرماید: «به جای اشک بر تو خون می گریم.2»
حضرت یعقوب (ع) منتظر فرج بود و می فرمود: «از رحمت خداوند نا امید نشوید که همانا کسی جز گروه کافران از رحمت خداوند مأیوس نشود.3»


پی نوشت:
1-سوره یوسف، آیه 84
2- بحارالانوار، 101، 320
3- سوره یوسف، آیه 87

به نقل از مکیال المکارم، محمدتقی موسوی اصفهانی

شباهت حضرت مهدی عج

و حضرت ایوب (ع)

حضرت ایوب هفت سال بر بلا صبر کرد 1. خداوند متعال می فرماید: «همانا ما او را صبر کننده یافتیم، خوب بنده ای است. بسیار توجه کننده به سوی خدا.2 » حضرت مهدی (ع) از هنگام وفات پدرش تا کنون صبر کرده است و نمی دانیم تا کی این صبر ادامه خواهد داشت.

شباهت حضرت مهدی (ع)

و حضرت یونس (ع)

شیخ صدوق به سند خود از محمد بن مسلم روایت کرده که گفت: بر حضرت ابوجعفر محمد بن علی باقر (ع) وارد شدم، می خواستم از قائم آل محمد از آن حضرت سؤال کنم که خود، آغاز سخن کرد و فرمود: «ای محمد بن مسلم! به درستی که در قائم آل محمد از پنج پیغمبر شباهت هست: یونس بن متی، یوسف بن یعقوب، موسی، عیسی و محمد (ص). اما شباهت از یونس بن متی این که پس از غیبت، در قیافه جوانی در سن پیری به سوی قومش بازگشت.1»

پی نوشت:
1-کمال الدین، ج 1، ص 327

منبع: مکیال المکارم؛ جلد2

 اوصاف تو را به هر زبان باید گفت

قسمت دوم

اوصاف ظاهری

4.جوانی و سر زندگی

صدها سال هم که از غیبت مولای ما بگذرد، باز هم گذر زمان گرد پیری به چهره ی حضرت نمی نشاند و همین خصوصیت،

نشان دیگری از ظاهر اماممان است.

امام صادق (ع) فرموده اند:

 «از امتحانات بزرگ [خداوندی] است که صاحبشان به صورت جوانی ظاهر می شود، در حالی که آنها او را پیری کهنسال تصور می کنند.» (4)

5. قدرت بدنی:

آن آقایی که قرار است تمام دنیا را پر از عدل و داد کند، باید هم قوی باشد و مانند پدر بزرگوارش، در خیبر از جا بکند و صدایش لرزه برتن دشمن بی اندازد.

 امام صادق (ع) فرمود:

«قائم (ع) هنگامی که ظهور می کند، در سن کهولت خواهد بود، ولی با سیمای جوانی و نیروی بدنی قوی که اگر دستش را به سوی قوی ترین درخت

روی زمین بکشد، از ریشه بر می کند و اگر بر کوهها بانگ بزند، سنگهایش فرو ریزد...» (5)

6. عطر خوش:

 اماممان که بیایند، از هرجا بگذرند، ردی از خودشان می گذارند و آن هم، عطری است که هرکسی آن را می پسندد و نشانی است برای شناخت ایشان.

 عطری که از وجود خودشان است و باد و باران آن را کم اثر نمی کند.

 امام رضا (ع) فرموده اند:
 «بوی خوش او از بوی خوش مشک معطرتر است.» (6)

4. روزگار رهایی، ج 1، ص 126؛ منتخب الاثر، ص 258.
5. روزگار رهایی، ج 1، ص 127؛ بحارالانوار، ج 52، ص 322؛ منتخب الاثر، ص 221.
6. بحارالانوار، ج 25، ص 116.

اوصاف تو را به هر زبان باید گفت  

قسمت اول  

 اوصاف ظاهری

1. زیبایی:

 اولین نشانه ای که می شود در چهره ی موعود آخرالزمانمان دید، زیبایی صورتشان است.

 پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) درباره این ویژگی ایشان فرموده اند:

 «مهدی طاووس اهل بهشت است که جامه هایی از نور او را در بر گرفته است.» (1)


2. خال گونه:

وجود خالی بر گونه ی راست حضرت، یکی دیگر از  نشانه های ظاهری ایشان است.

پیامبر اکرم (ص) فرمود:

«دیدگان مبارکش سرمه کشیده، محاسن مبارکش پرمو و بر گونه راست او یک خال است.» (2)

3. قامت موزون:

 قدی که نه کوتاه است و نه بلند، بدنی که نه چاق است و نه لاغر، اندامی که در نهایت تناسب است، اوصافی است که هر بیننده ای را خیره می کند.

 امام صادق (ع) در این باره فرموده اند:
 «دراز قامت متکبر و کوتاه قامت چسبیده به زمین نیست، بلکه میان قامت است، سیمایی گرد، سینه ای فراخ، پیشانی ای باز و ابروانی به هم رسیده دارد...» (3)


پی نوشت
1.    روزگار رهایی، کامل سلیمان، ترجمه علی اکبر مهدی پور، نشر آفاق، چاپ سوم، 1376، ج 1، ص 122؛ منتخب الاثر، صافی گلپایگانی، ص 147؛ ینابیع المودة، ج 3، ص 164؛ ر. ک: مکیال المکارم، محمد تقی موسوی اصفهانی، مؤسسة الامام المهدی، 1404 ق، ج 1، ص 67.
2.    روزگار رهایی، ج1، ص 122؛ منتخب الاثر، ص 166.
3.    بحارالانوار، ج 51، ص 3 و 19، روزگار رهایی، ج 1، ص 128.